یکی از عمده ترین موانعی که گاهی در موضوع باربری مشاهده می گردد، محدودیت های وزنی حمل کالا می باشد. در هنگام حمل و نقل کالا می بایست بارنامه صادر گردد. صدور بارنامه بر اساس ظرفیت های ممکن به تناسب هر وسیله ی نقلیه صورت می گیرد. بدیهی است در باربری جاده ای صدور بارنامه به محدودیت وزنی بستگی دارد و عبور از این محدودیت ها صدور مدارک لازم را با مشکل مواجه خواهد کرد. به عنوان مثال محصولات فولادی که از ذوب آهن اصفهان و یا کارخانه فولاد مبارکه حمل و نقل می شوند محدودیت وزنی داشته و به اصطلاح به آن ظرفیت گفته می شود. از این رو حمل و نقل ریلی ساز و کار مناسبی برای رفع این مشکل خواهد بود. قطارها به دلیل داشتن فضایی تقریبا نامحدود برای حمل بار توانایی جابجا کردن حجم بالایی از کالا ها را به صورت ایمن و با سرعتی مطلوب دارند. در فرآیند جابجایی کالا از طریق ریل، معمولا قراردادی منعقد می گردد، بارنامه بر اساس قرارداد صادر و مسئولیت ها مشخص می شود. قوانین حمل و نقل توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و شرکت راه آهن جمهوری اسلامی و سازمان راهداری به عنوان زیرمجموعه هایی از دولت محترم، این قوانین را اجرا می نمایند. همچنین قوانین و مقررات گمرک و ترخیص کالا توسط دولت تهیه و تنظیم شده برای اجرا به کلیه بخش های سازمان ریلی کشور ابلاغ می گردد. یکی از مهمترین منابعی که به عنوان مرجع در قراردادهای حمل و نقل کالا به کار برده می شود قانون تجارت می باشد. در باب هشتم این قانون کلیات مربوط به حمل و نقل بیان شده است.
معمولا سهم مشخصی از باربری ها بر عهده ی خطوط ریلی می باشد. شرکت های حمل و نقل ریلی فارغ از اینکه دولتی و یا خصوصی باشند، تعرفه های یکسانی را برای ارائه خدمات به کار می گیرند. از این رو سهم جابجایی کالاها از طریق راه آهن در کل جابجایی های صورت گرفته، همواره عددی ثابت خواهد بود.
کشور ما که همواره روند توسعه ی رو به پیشرفت داشته است، توانسته با بهبود زیرساخت های حمل و نقل ریلی، حمل و نقل بین المللی را نیز به جریان انداخته و طیف وسیعی از مشتریان حقیقی و حقوقی را از این خدمات بهره مند می سازد.
شرکت باربری کرخه ترابر سپاهان با 30 سال سابقه در امر باربری، در خصوص حمل و نقل کالای ریلی نیز دارای تجربه بوده و کارشناسان این بخش پیوسته به دنبال ارتقاء سطح خدمات می باشند.